O tym, jak trudne są powroty

Pamiętam, jak w dzieciństwie rodzice mówili mi, że początki są bardzo trudne. Nowe szkoły, przyjaciele, związki, hobby. A ja przytakiwałam głową. Po wielu latach wiem, że mieli rację, jednak trudniejsze niż początki są powroty. Wchodzenie kolejny raz do tej samej rzeki. Łatwo jest odpuścić, raz, drugi, potem samo dalej pójdzie. Powrót często wiąże się z przyznaniem do błędu, z żalem, że zrezygnowało się z czegoś, za czym teraz tęsknimy.

Ostatni post na blogu pochodzi sprzed 2 lat, szmat czasu. A ja wracam z podkulonym ogonem i chcę znów wrócić do blogowania, bo wiem, że sprawiało mi to radość i było odskocznią w naszpikowanym wydarzeniami dniu. Chcę znów pisać o tym, co sprawia mi radość z osobą, z którą cała ta przygoda się zaczęła - z moją przyjaciółką. Nasze drogi trochę się rozeszły, ale mam nadzieję, że uda się to naprawić.

Blog będzie dodatkowym obowiązkiem. Obowiązkiem, ale i przyjemnością. Tak, często brakuje mi czasu, ale chcę poświęcać choć chwilę i móc odskoczyć od codziennego życia. Mam nadzieję, że będę konsekwentna w swoich zamiarach.
Życzcie mi wytrwałości, siły i odwagi, bo powroty są naprawdę trudne!

Michalina